Doe eens wat minder je best
Van de week las ik een te gek artikel met als titel: “Ook als je er niks van bakt is het allemaal goed”. Wauw die sloeg in als een BOM.
Het zinnetje bestaat in allerlei varianten. ‘Goed je best doen!’ is de meest simpele, gevolgd door ‘je kunt niet meer doen dan je best’, of ‘als je zo je best blijft doen, kom je er wel,’ of ‘een slecht rapport is niet erg, als je maar je best doet.’
En al ben ik een voorstander van je best doen, geven we daar nu eigenlijk niet een heel verkeerde boodschap aan ons zelf mee of aan onze omgeving?
Als meisje deed ik op school goed mijn best, in ronde mijn studies op tijd af en zette wel tien stappen teveel. Werd op mijn 23ste al manager van een wel hele grote groep medewerkers. Maar ik wist in ieder geval dat het goed genoeg was, als dochter, zus, vriendin, werkneemster en later ook als moeder.
Maar als je moeder wordt, dan merk je dat “mijn best doen” niet echt werkt. Soms wil een kind gewoon niet slapen of eten. En dan bekruipt je dat gevoel, deed ik het wel goed (genoeg)? Heb ik er wel alles aan gedaan wat ik kon?
Moest ik nog meer met hem rondlopen? Naar de homeopaat? Andere melk? Andere slaapzak? Andere liedjes zingen? Meer buiten wandelen? Het hielp allemaal niks. Achteraf kan ik zeggen dat ik vooral een ding had moeten doen: minder mijn best. Ik had achterover moeten leunen en zeggen: help me. Ik weet het niet meer.
En dat is nu precies wat ik tegenwoordig wel doe. En daar leren mijn kinderen en mijn omgeving ook van. Ik zorg ervoor dat als het even niet gaat, ik niet NOG MEER mijn best ga doen. Nee ik ga achterover leunen. Maak duidelijk dat het nu niet gaat, dat ik pas op de plaats moet maken en voor mijzelf moet zorgen. En vanzelf komt dan alles op zijn pootjes terecht. Of je ziet wat wel prioriteit heeft en wat niet. En kan dan ook bewust keuzes maken!
Dus ‘Doe eens wat minder je best’.
Ik ben het sindsdien ook vaak hardop tegen mezelf gaan zeggen en kan het iedereen aanraden. De wereld vergaat niet en dat is toch geweldig!!!!!
Dus ik geef mijzelf nu een vrijbrief om wat vaker de kantjes er vanaf te lopen. “Een week niet stofzuigen, een enorme vuile was toren bouwen, of toch gewoon wel die afspraak afzeggen, appjes pas een dag later beantwoorden, etc. En in de plaats daarvoor maak ik extra plezier. Speel verstoppertje, dans, huppel op weg naar school of naar de winkel. En neem ruimte voor mijzelf: kopje thee met een tijdschrift of mediteren.
Eens kijken hoe erg je daar je best voor moet doen!